We leven in een wereld die draait op actie, productiviteit, doelen halen, altijd maar doorgaan en continu aan staan. Deze eigenschappen worden vaak gezien als typische mannelijke energie. Mannelijke energie is gericht op doen, beheersen en vooruitgaan. En begrijp het niet verkeerd, er is niets mis met deze energie. We hebben het ook nodig om stappen te zetten. Maar wanneer je vrouwelijke energie uit balans raakt of te weinig ruimte krijgt ten opzichte van de mannelijke energie dan raakt een vrouw los van zichzelf. En dat voel je in je lichaam, aan je emoties, in je relaties en in je mindset.

Al langere tijd voelde ik me niet goed. Meestal schuif ik het op een winterdip. Je weet wel, de dagen zijn kort, weinig daglicht in je ogen en daardoor wat vermoeider dan normaal. In deze winterdip merkte ik niet alleen dat ik vermoeid was, maar merkte ik ook op dat ik sombere gedachten kreeg, dat mijn voeding ongezonder werd en ik meer voor gemak koos en dat ik niet uitgerust wakker werd. Het werd een cyclus waar ik niet heel gemakkelijk uit kwam. En ik hield mezelf eigenlijk de hele winter voor dat het wel weer goed zou komen. Dat zodra de dagen wat langer werden en de zon wat vaker ging schijnen het wel weer over zou gaan. Maar dit gebeurde niet, want er gebeurde iets in mezelf nog voordat het weer beter werd. 

Het is bijna weer de tijd van het jaar. Na de vreet, ho sorry, feestdagen ben je er weer helemaal klaar met je figuur en bedenk je dat je écht weer even streng moet gaan lijnen. Nieuw jaar, nieuwe voornemens en een nieuwe poging om snel af te vallen. Of toch niet?!

Je hebt weken en weken hard gewerkt en je kijkt al helemaal uit naar een compleet weekend vrij of die ene vakantie en ja hoor. Heb jij weer, jij bent weer ziek als je vrij bent. Wist je dat ze dit ook wel vrijetijdsziekte noemen? Gelukkig is er een hele goede verklaring voor dat het jou overkomt en dit heeft alles te maken met de balans in je hormonen.

Wat heb ik een ongelooflijke tijd lopen modderen met mijn gezondheid. Eigenlijk al nadat onze jongste werd geboren in mei 2018 kwam ik in een stroomversnelling wat betreft persoonlijke dingen, mijn eigen bedrijf en een klein kereltje wat niet lekker in zijn vel zat waardoor de dagen maar ook zeker de nachten zwaar waren. Op een gegeven moment kon ik ook écht niet meer en ben ik gestopt met mijn bedrijf. Op mijn top had ik 17 opvangkinderen verspreid over de hele week. Het kon altijd meer en het kon altijd beter. Totdat de batterij leeg was en er helemaal niets meer wilde..

Ik zat jarenlang vast in de vicieuze cirkel van "me niet bewust zijn" van mijn gedachten. Hadden mijn gedachten invloed op mijn gedrag en gevoel? Ik schakelde mezelf zo vaak uit dat ik eigenlijk geen idee had maar ook iet eens meer wist wat ik in bepaalde situaties voelde. Altijd maar doorgaan zonder stoppen, maar ook kant en klare voedingsadviezen opvolgen zodat ik zelf maar niet hoefde te voelen waar ik écht behoefte aan had. Dit was mijn overlevingsstrategie.